Palabras por el mundo

sábado, 11 de febrero de 2012

Poema en galego.

Hoy dejo presente mi carácter. Hoy os dejo con mi lengua madre, el gallego. Con ella crecí, con ella transcurre mi día a día. Así que no me parecía justo no utilizarla, aunque fuese en estos versos cutres.

Desperteime e díxenme 
eino intentar. 

Porque llo debo 
porque este idioma 
veume crecer. 

Esta é a miña lingua
a miña verba nai. 

No olvido non te teño
conmigo sempre te levo. 

Mais cando eu escribo
a  miña alma fala.
Ela non te odia
simplemente non se sinte cómoda. 

Pero tí sabes como 
eu te cuido. 

Como te mimo día 
tras día có meu 
FALAR

4 comentarios:

  1. Persoalmente, gústame que te animaras a escribir tamén algo en galego xD

    ResponderEliminar
  2. gracias! me resulta más complicado, pero eso no significa que de vez en cuando no lo intente.

    ResponderEliminar
  3. A min pásame o mesmo... Non adoito escribir en galego porque crieime falando en castelán. Pero esta paréceme moito máis fermosa, musical e única. Espero que non ceses no teu intento ;)

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Gracias Marta! Eu falo galego a diario. Pero non sei escribir en galego. Non me sae con soltura e non me sinto cómodo. Por eso é tan raro que o faiga.

      Eliminar